تحلیلی بر منع حجاب در اروپا “کشف حجاب از حقوق بشر غربی”
کی از دلایل بدبینی ملت های جهان به سردمداران جهان غرب تناقض های فاحش آنان در گفتار و عمل است.این تناقض ها باعث بی اعتمادی و انزجار ملت ها نسبت به غرب شده که به وضوح این بی اعتمادی و انزجار قابل مشاهده است.یکی از مواردی که غرب در خصوص آن دچار تناقضات فراوان شده حقوق بشر و دفاع از آزادی های مردم است.
این شعار به ظاهر بسیار زیبا و دلفریب است و هر انسانی را به سوی خود جذب می کند اما وقتی کمی به واقعیت می نگریم می بینیم که بین گفتار و رفتار فاصله ای بسیار طولانی وجود دارد.غربی ها اصطلاح حقوق بشر را برای اهدافی غیر انسانی وضع کردند و هدفی جز استثمار و ارضای خوی زیاده طلبانه و تجاوزکارانه خود به شیوه ای مدرن تر نداشتند.نگاه آنان به حقوق بشر نگاه به یک ابزار موثر و مفید جهت پیشبرد اهداف در کشور های جهان سوم است و الا آنان در باطن هیچ اعتقادی به شعار هایی چون حقوق بشر نداشتند و ندارند.شعار هایی از این دست تا زمانی مورد احترام و توجه آنان است که تامین کننده منافع آنان باشد.
تجربه های متعدد ثابت می کند که هر جا غرب منافع خود را در خطر دیده یا شرایط را برای کسب منفعت بیشتر مهیا دیده تمام اصول قانونی و حقوق بشری را زیر پا گذاشته است و در عمل کمترین پایبندی و اعتقاد را به آن نشان نداده است.مطالعه اعمال و رفتار آنان در حوزه های مختلف نشان می دهد که بزرگترین ناقضان حقوق بشر همین مدعیان حقوق بشر هستند که به نام دفاع از آن به خود اجازه می دهند هر کار خلاف قانونی را انجام دهند.
تطبیق رفتار های آنان با قوانین و ادعاهای خودشان نشان می دهد که آنان نه بر اساس قانون بلکه صرفا بر اساس منافع خود عمل می کنند و قانون برای آنان معنایی ندارد چرا که آنان قانون را نه برای خود بلکه برای دیگران و به منظور کنترل آنان وضع کرده اند.آنچه از قوانین
بین المللی بر می آید احترام به اعتقادات و ارزش های انسانها و عدم تجاوز به حقوق مسلم آنان است.اعتقادات هر کس برای خودش محترم است.اما امروزه ما شاهد نقض گسترده این آزادی در کشور های به اصطلاح متمدن اروپایی هستیم که بر خلاف اصول حقوق بشر عمل می کنند و از حجاب زنان و دختران جلوگیری می کنند.
ممانعت از داشتن پوشش اسلامی در برخی کشور های اروپایی نقض کننده ادعاهای سردمداران حقوق بشر دنیاست.طبق قوانین داشتن پوشش اسلامی حق هر زن مسلمان است اما در یک تناقض آشکار شاهد برخورد مدعیان دروغین حقوق بشر با پوشش زنان و دختران و جلوگیری از ورود آنان به دانشگاه ها هستیم.
بر اساس اعلامیه حقوق بشر هر انسانی از حق آزادی فکر، وجدان و دین برخوردار است. این حق شامل اظهار عقیده و ایمان، تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی به نحو فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی خواهد بود(ماده ۱۸ اعلامیه حقوق بشر)و یا اینکه “هر فردی بدون هیچ گونه تمایز، مخصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، تولد یا هرموقعیت دیگر، از تمام حقوق و آزادی‌های اعلام شده در این اعلامیه برخوردار است”. (ماده ۲ اعلامیه حقوق بشر).همچنین منشور ملل متحد دولت های عضوش را از ایجاد محدودیت های غیرضروری و سلیقه ای باز می دارد.بند ۳ ماده اول و بند ج ماده ۵۵ منشور سازمان ملل می گوید: “کلیه دول عضو، متعهد به رعایت حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همه، بدون تبعیض از حیث نژاد، جنس، زبان یا دین خواهند بود”.میثاق حقوق مدنی سیاسی هم بر آزادی های مذهبی تاکید دارد.”در کشورهایی که اقلیت‌های نژادی، مذهبی یا زبانی وجود دارند، اشخاص متعلق به اقلیت‌های مزبور را نمی‌توان از این حق محروم نمود که مجتمعاً با سایر افراد گروه خودشان از فرهنگ خاص خود بهره مند شوند و به دین خود متدین بوده و بر طبق آن عمل کنند یا به زبان خود تکلم نمایند” (ماده ۲۷ میثاق حقوق مدنی و سیاسی).”هر کس حق آزادی فکر، وجدان و مذهب دارد. این حقوق شامل آزادی داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات، به صورت فردی یا جمعی، علنی یا پنهان، در عبادات و اجرای آداب، اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد.”(ماده ۱۸ میثاق حقوق مدنی سیاسی).
بسیاری از کشورهای اروپایی در قالب اتحادیه اروپا، کشورهای آسیایی را ناقض حقوق بشر معرفی می کنند. این در حالی است که موارد فراوانی از نقض حقوق بشر در آمریکا و اروپا دیده می شود. نقض حقوق بشر در فرانسه – کشوری که تاریخ اروپا از آن به عنوان مهد آزادی و دموکراسی یاد می کند – به دلایلی همچون نفوذ لابی های صهیونیستی در حاکمیت و اصرار دولت بر حفظ ماهیت سکولار خود و سیطره نظام سرمایه داری بر جامعه، به امری طبیعی در آمده است. به عنوان مثال با به اجرا گذاشتن قانون منع حجاب ، از تحصیل دختران محجبه در مدارس و دانشگاه ها ممانعت به عمل می آید و مقامات دولتی اعتراضات مردمی را نادیده گرفته و آن را تحقیر نمودند.
تصویب قانون منع استفاده از علائم مذهبی در اماکن عمومی در کشور فرانسه که در عمل منجر به منع استفاده از حجاب شد ، با دموکراسی و آزادی های فردی که روح قانون اساسی نوشته شده غربی است،مغایرت دارد.
جوانان مسلمان اروپایی که در میان فقر معنوی و سرگردانی مردم اطراف خود، اسلام را مطلوب نهایی خود یافته اند، اصرار دارند که به تمام فرایض آن از جمله حجاب پایبند باشند. این در حالی است که نظام سرمایه داری و لیبرالیسم که سعی دارد از زن به عنوان ابزاری در جهت تحقق منافع خود استفاده کند از حجاب اسلامی که نتیجه آن حضور فعال و سالم زن مسلمان در جامعه است، می هراسد زیرا فقط دو شکل از زن را می پسندد: یکی زنانی که به دلیل پایبندی به ارزش های سنتی خانه نشین شده اند و از حضور در اجتماع محرومند این دسته گروهی بی اثر و بی خطرند. دیگری، زنانی که دست از ارزش های دینی شسته اند و – به اصطلاح – آزادانه در جامعه حضور دارند؛ از این گروه به نام سکولاریسم حمایت می شود.
البته مشکل به همین جا ختم نمی شود و این سکه روی دیگری دارد و آن ضعف خود کشور های اسلامی در استیفای حقوق مسلمشان است.متاسفانه عدم انسجام داخلی جهان اسلام باعث گستاخی غرب در مقابل اسلام شده است.
واقعیت این است که جهان اسلامی علی رغم ظرفیت ها و امکانات بسیار وسیع مادی، فرهنگی، انسانی و… به دلایل متعددی نظیر اختلافات مذهبی، سیاست های استعماری قدرت های بزرگ، خیانت زمامداران کشورهای اسلامی و وابستگی آنان به بیگانگان و… از جایگاه مناسبی در ساختار جهانی برخوردار نبوده و توانایی اعمال و به کارگیری ظرفیت های موجود را در دفاع از حقوق مسلم خویش ندارد.فقدان اتحاد و تصمیم گیری قاطعانه از سوی کشورهای اسلامی در مقابل سیاست های کشورهای استعماری، وضعیت را به گونه ای ساخته است که مسلمانان با اینکه از لحاظ جمعیتی درصد قابل توجهی در کشور هایی همچون فرانسه را تشکیل می دهند،امکان استفاده از حق آزادی مذهبی خود را ندارند و حال آنکه اقلیت های غیر مذهبی و غیر دینی در جهان اسلام نظیر فرقه خرافی و بی پایه بهائیت(که از پیروان بسیار معدودی برخوردار است) مورد حمایت کشورهای اروپایی و مجامع بین المللی بوده و با محکوم نمودن کشور ایران به نقض حقوق بشر، خواستار رسمیت بخشیدن به آن می باشد.
خوشبختانه علی رغم همه محدودیت هایی که سران غرب برای مسلمانان فراهم کرده اند گرایش مردم به اسلام در اروپا رشد قابل توجهی دارد و آنان را در پروژه منزوی کردن و ایجاد بد بینی نسبت به اسلام ناکام گذاشته است.
اسلام با قدرت تمام در حال رشد و گسترش است و می توان یکی از عوامل مخالفت های سردمداران لیبرال دموکراسی با آموزه ها و نماد های اسلامی را ترس و واهمه آنان از گسترش اسلام در غرب دانست.اسلام هراسی پروژه ای است که از مدت ها قبل آغاز شده و به شیوه های مختلف و شگرد های خاص به اجرا درآمده است.
تجربه ثابت کرده که غرب علی رغم همه ادعاهای خود هرگز نتوانسته است در برابر موج اسلام خواهی رفتاری منطقی از خود بروز دهد و همواره به زور و نقض حقوق و آشکار ترین قوانین
بین المللی دست زده است.
مقابله غرب با حجاب زنان و دختران نشانه استیصال و درماندگی آنان در مقابل اسلام است و از سوی دیگر به ما نشان می دهد که حقوق بشر دروغی بیش نیست که همچون ابزاری در راستای منافع نظام سرمایه داری غرب عمل کرده و خاصیت دیگری ندارد.